Τρίτη, 17 Μαρτίου 2020
Δευτέρα, 30 Σεπτεμβρίου 2019
Παρασκευή, 14 Ιουνίου 2019
Ο ΧΟΝΔΡΕΜΠΟΡΟΣ ΔΙΝΕΙ ΦΟΡΟΥΣ ΣΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΦΟΡΟΛΟΓΕΙ
«Εγκωμιασμός της τρομοκρατίας»-{"Ο κόσμος είναι επικίνδυνος, όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό, αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα."}-{είν’ ελεύθερος ο Τύπος, φθάνει μόνον να μη γράψεις}-{Σούτσος}-we ARENT NEGOCIATING WITH TERORISTS-JUST WE FINANCE THEM TO ATACT SYRIAN GOVERMENT[B.OBAMA]...Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΟΙΚΤΙΡΕΙ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΕΦΥΜΕΙ ΑΥΤΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ.....Ο ΚΟΣΜΟΣ [[ΚΙΝΕΙΤΑΙ]] ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΕΝΩΜΕΝΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΜΙΑΣ ΔΙΙΑΙΡΕΜΕΝΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ.....Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ ΟΧΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ-ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΑΡΧΟΜΑΡΞΙΣΤΗΣ..ΖΗΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΤΩ Η ΕΞΟΥΣΙΑ. [ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ].......ΥΦΕΣΗ ΣΤΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ..ΜΕ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ [2018]
καπιταλισμός
σημαίνει εκμεταλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
κομουνισμός το αντίθετο.
Ο αναρχισμος με χιουμορ
H
Τρίτη, 24 Μαρτίου 2015
WE ARE NOT NEGOTIATING WITH TERORISTS JUST WE FINANCE THEM
Cartoon: Turkish Cartoon Το Παρίσι δέχεται επίθεση: Πολλαπλές επιθέσεις -Νύχτα τρόμουΠηγή: Το Παρίσι δέχεται επίθεση: Πολλαπλές επιθέσεις -Νύχτα τρόμου | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/235649/parisi-dehetai-epithesi-pollaples-epitheseis-nyhta-tromoy#ixzz3rS8D5BmI ists
Posted: 23 Mar 2015 07:55 AM PDT
Two more Turkish cartoonists facing prison for “insulting” President Recep Tayyip Erdoğan.
Artist: Ramses Morales Izquierdo (Cuba)
See more of this artist’s work on Cartoon Movement.
This piece was originally published on March 23, 2015.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΚΑΛΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΛΤΑΙΣΜΕΝΟΙ ΧΡΥΣΟΚΑΝΘΑΡΟΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΥΠΟΖΥΓΙΟ ΠΟΥ ΕΞΑΘΛΙΩΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΥΠΑΡΞΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟ ΝΤΑΒΑ
ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΙΔΕΑΛΙΣΤΗΣ ΔΩΝ ΚΙΧΩΤΗΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΛΕΒΕΝΤΗ..ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΜΟΥΝ ΣΤΟ ΝΑ ΑΣΚΩ ΜΙΑ ΕΝΔΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΚΛΕΨΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ,ΛΑΛΙΩΤΗ,ΣΗΜΙΤΗ,ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ,ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ,ΠΑΠΑΚΩΝ/ΝΟΥ ΚΤΛ [ΣΕ ΜΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΘΟΥΣΑ..ΚΑΙ ΕΡΗΜΗΝ ΤΗΣ ΝΕΡΟΒΡΑΣΤΗΣ & ΑΝΑΛΑΤΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΗΣΗΣ ΤΩΝ ΤΥΠΩΝ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΗ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ]-ΜΑ ΑΠΛΑ ΘΑ ΓΕΜΙΖΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΑΦΙΣΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΑΥΤΩΝ ΟΛΩΝ..ΚΑΙ ΣΑ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΡΑΓΚΑΣ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΣΑ ΜΕ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΟΒΣΚΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΓΚΙΟΛΑ....ΤΗΝ ΔΕ ΚΟΜΑΤΙΚΗ ΜΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΘΑ ΤΗΝΕ ΜΟΙΡΑΖΑ ΣΤΟΥΣ ΠΤΩΧΟΥΣΑ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΛΟ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑΚΙ. . ΟΤΑΝ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΤΟ ΦΧΑΡΙΣΤΙΕΜΑΙ ΕΝΩ ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΠΑΙΧΘΕΙΣ ΑΥΤΟΙ ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΙ ΠΑΡΑΝΟΙΚΟΙ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΝ ΓΑΛΟΥΣ Η ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΤΕ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟΥΜΑΙ. .ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΝ [ΣΤΟ ΛΑΟ] ΧΡΗΣΗΜΕΥΑΝ....Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ & ΟΧΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ
Σκίτσο του Χρήστου Παπανίκου, μετά τη δολοφονική επίθεση στο περιοδικό Charlie Hebdo, στο Παρίσι. Χρήστος Παπανίκος / The Books' Journal
"Τι να απαντήσει κανείς σε έναν άνθρωπο που σας λέει ότι προτιμά να πειθαρχεί στον Θεό από τους ανθρώπους, και ο οποίος, ως εκ τούτου, είναι βέβαιος ότι θα αξίζει τον ουρανό, σκοτώνοντας σας; " (Βολταίρος, Φιλοσοφικό Λεξικό, 1764).
To δυνατότερο όπλο ενάντια στη βία και στο φανατισμό, είναι ο αιχμηρός λόγος, η σάτιρα, η πνευματική πρόκληση. Η επίθεση ενάντια στο Charlie Hebdo δεν είναι μόνο επίθεση ενάντια στην ελευθερία του Τύπου. Είναι χτύπημα στη δημοκρατική κουλτούρα, στην ανοιχτή κοινωνία, στις φιλελεύθερες αξίες.
Οι πρωτόγνωρες σκηνές βαρβαρότητας και η επίκληση « Allahou Akbar» δεν αφήνουν πολλά ερωτήματα για την ταυτότητα των τρομοκρατών. Το χτύπημα συνδέεται κατά τα φαινόμενα με τη ριζοσπαστικοποίηση ενός κινήματος φανατικών ισλαμιστών που έχει απωλέσει κάθε ίχνος ανθρωπιάς και σεβασμού στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Η γαλλική πολιτική τάξη μαζί με τις μουσουλμανικές κοινότητες πρέπει να δράσουν προκειμένου να απομονώσουν εξτρεμιστές και μισαλλόδοξους. Η επίθεση αυτή δεν πρέπει να γίνει ένα ακόμα εργαλείο για την άνοδο της άκρας δεξιάς στη Γαλλία, ούτε και ένα ακόμα στίγμα για τους μουσουλμάνους που υφίστανται άδικα τις συνέπειες της ισλαμοφοβίας.Νεκροί ο αρχισυντάκτης και ο σκιτσογράφος της Charlie Hebdo
Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι δράστες είχαν συγκεκριμένους εργαζόμενους της εφημερίδας στο στόχαστρό τους
Από την χωρίς προηγούμενο στην ιστορία του Γαλλικού Τύπου επίθεση, τουλάχιστον 12 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Από τα πυρά των ένοπλων κουκουλοφόρων, έπεσαν νεκροί, σύμφωνα με γαλλικά μέσα, και ο αρχισυντάκτης του περιοδικού Charlie Hebdo, Stéphane Charbonnier, γνωστός και ως Charb, καθώς και ο σκιτσογράφος γνωστός ως Cabu. Σύμφωνα με πληροφορίες, και τρεις ακόμα σκιτσογράφοι έχουν πέσει νεκροί από την επίθεση. Η Le Figaro αναφέρει ότι τα γραφεία και ο σκιτσογράφος Cabu, βρίσκονταν εδώ και καιρό υπό αστυνομική προστασία και ότι η εφημερίδα λάμβανε απειλητικά μηνύματα μέσω email και τηλεφώνου. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι ένοπλοι είχαν συγκεκριμένα άτομα στο στόχαστρο από το προσωπικό του περιοδικού, γεγονός που εξηγεί ότι η επίθεση είχε σχεδιαστεί προσεκτικά και με κάθε λεπτομέρεια. O Stéphane Charbonnier
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΚΑΘΕ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΕΡΓΟΛΑΒΩΝ.
http://oxidiokseis.blogspot.gr/
ΤΗΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Βασίλης Παπαδόπουλος 6946738344Θεοδόσης Τεμζελίδης: 6945954700 (vod) Αποστόλης Ντακούλας: 6977244740 (cosmote) Αλέξανδρος Δαμιανάκος: 6957025139 (what's up) αυτός που ποτέ την εξουσία δε φοβήθη...Πέθανε ο Μιχάλης Πρωτοψάλτης, ένας αναρχικός που αναζητούσε την υπέρβασηαπό ormithiella Παρουσιάζει ο Παύλος….Άνθρωπος με ευρεία μόρφωση, απόφοιτος της σχολής Μωραΐτη, του Φυσικού του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Σχολής Σταυράκου, ήδη από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης δραστηριοποιήθηκε στο αναρχικό κίνημα της εποχής.….Από μικρός σε κινήματα αμφισβήτησης, κινήματα αντιεξουσιαστικά, αναρχικά, «βάνδαλο αριστοκράτη» τον αποκαλούσαν οι δικοί του. Εξέδωσε σπάνια βιβλία. Πέθανε ξαφνικά (20-5-14) μετά από απανωτά εγκεφαλικά επεισόδια, σε ηλικία 56 ετών, ο εκδότης Μιχάλης Πρωτοψάλτης, αφήνοντας μεγάλο κενό στον εκδοτικό-αντιεξουσιαστικό χώρο.Το 1975 σύχναζε στο πρώτο αναρχικό βιβλιοπωλείο του Τέου Ρόμβου «Οκτάπους», όπου μαζεύονταν λογής περιθωριακοί, καλλιτέχνες, ποιητές, συγγραφείς και άλλοι που ψάχνονταν σε σουρεαλιστικά-ντανταϊστικά κείμενα, διάβαζαν μπιτ λογοτεχνία, γνώριζαν τους Γάλλους καταστασιακούς, τους Provos της Ολλανδίας, εξέταζαν τον Μάη του ’68 και ανέλυαν, με βάση τα κείμενα των αναρχικών συγγραφέων, την ελληνική πραγματικότητα και τα κινήματα της πρωτοπορίας – ειρηνικά και ένοπλα. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 επηρεάζεται από τον κοινωνικό αναρχισμό και την πολιτική οικολογία του Καναδού ελευθεριακού διανοητή Μάρεϊ Μπούκτσιν και εκδίδει το περιοδικό «Ανθη του Κακού» αλλά εκείνο που έκανε αίσθηση πολύ πριν ήταν το περιοδικό «Ο Κόκκορας που λαλεί στο σκοτάδι». Στο τέλος της ίδιας δεκαετίας ιδρύει με άλλους τους «Οικολόγους Εναλλακτικούς» και κατέρχεται υποψήφιος για το ευρωπαϊκό και το ελληνικό Κοινοβούλιο. Το 1978-79, ως αυτόνομος, συμμετέχει στις φοιτητικές καταλήψεις. Γνωριστήκαμε εκεί γύρω στο ’78 στο γραφειόσπιτο ενός αναρχικού, του Λεωνίδα Χρηστάκη, που εξέδιδε το εντυπωσιακό για την εποχή «Ιδεοδρόμιο». Σταματήσαμε να βλεπόμαστε και ξαναβρεθήκαμε όταν εξέδωσε το βιβλίο Yerebatan του Γιάννη Μπουκετσίδη. Το παρουσιάσαμε με τον Περικλή Κοροβέση από τις εκδόσεις Βιβλιοπέλαγος που ίδρυσε τότε (1998) και έκτοτε βρισκόμασταν στα Εξάρχεια και σε πολλές παρουσιάσεις βιβλίων, που δεν εξέδιδαν κατεστημένοι εκδοτικοί οίκοι: για τον Σπέρα, τον Ασιμο, τον Δαρβέρη, την Κ. Γώγου, την Ούλρικε Μάινχοφ. Πάθος του ήταν ο Μάρεϊ Μπούκτσιν και μετά από χρόνια κατάφερε να εκδώσει το μνημειώδες έργο του «Οι Ισπανοί αναρχικοί». Οπως μνημειώδεις ήταν και οι τσακωμοί μας για την «υπόσταση» των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων, τα οποία φοβόταν ότι υπέκρυπταν έναν λανθάνοντα (ή και φανερό) εθνικισμό. Τα τελευταία χρόνια ταλανιζόταν από τη σχέση Δημοκρατίας-Αναρχίας· άλλοτε υπερτερούσε η μια, άλλοτε η άλλη. Πριν από λίγους μήνες μού πρότεινε να κατέλθουμε στις ευρωεκλογές αφού «ιδρύσουμε» το κόμμα «Αναρχικοί της Ευρώπης»! Το είχε καημό· θεωρούσε ότι θα το αγκάλιαζαν πολλοί από τους ανέσπερους αναρχικούς και λογής ελευθεριακοί. Επέμενε ότι η ομοσπονδιακή Ευρώπη ήταν αναρχικό όραμα (Προυντόν) και δεν ήθελε να το χαρίσει στους Ευρωπαίους ηγέτες και στους τεχνοκράτες των «ισχυρών» κρατών. Γλεντζές ολκής· άλλοτε επιθετικός στην κουβέντα κι άλλοτε γλυκύτατος, πάντα παρών στις μικρές εξεγέρσεις και στα εναλλακτικά, αναρχικά στέκια. «Πώς θα συνδυάσουμε τις έννοιες «κόμμα» και «αναρχία»» τον ρωτούσα. Γελούσε. «Εχει έρθει κι αυτή η ώρα» απαντούσε αμέσως μετά με σοβαρότητα. Δύο παιδιά, την Εύα και τον Ορφέα, είχε με τις κατά καιρούς συντρόφους του. Θα λείψουν από την αναρχική γραμματεία τα βιβλία που ήθελε να εκδώσει. Θα λείψει και σε πολλούς από όσους παραμένουμε εν ζωή. Γιώργος Σταματόπουλος Σχόλιο ΠαύλουΟ Μιχάλης Πρωτοψάλτης θεωρούσε αδιέξοδη την κατάσταση στους “υπαρκτούς αναρχικούς χώρους” και υποστήριζε την εμπλοκή των δρώντων αναρχικών με τους θεσμούς της δημοκρατίας, όχι για την αποδοχή της αλλά για μια μεγάλη μεταλλαγή της και επίσης για την υποκίνηση μιας μεγάλης γενικότερης κοινωνικής αλλαγής.Η γνώμη μου είναι ότι αυτή η εμπλοκή τελικά θα συμβεί και θα την αγκαλιάσει μεγάλο μέρος αυτών που τοποθετούν τον εαυτό τους στον αναρχικό – αντιεξουσιαστικό χώρο. Και από αυτήν ακόμη την άποψη η απώλεια του Μιχάλη Πρωτοψάλτη είναι οδυνηρή και δυσαναπλήρωτη ΣΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΟΧΙ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ ΜΑ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ...ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ.....
Πέθανε ο άστεγος αναρχικός ποιητής Κορνήλιος Λουλούδης
Ο Κορνήλιος Λουλούδης το 1978
Χτες 16 Αυγούστου 2014 στις 2 παρά τέταρτο το μεσημέρι βρέθηκε νεκρός στην οδό Πατριάρχου Γρηγορίου στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών ο παλιός μου φίλος και συγκρατούμενος κατά την περίοδο 1978-1981, που βρισκόμουνα στην φυλακή για πολιτικούς λόγους, Κορνήλιος Λουλούδης. Το έμαθα από την αστυνομία, η οποία βρήκε πάνω του το τηλέφωνό μου. Η αστυνομία έψαχνε για συγγενείς για να αναλάβουν την κηδεία. Μέχρι τώρα δεν έχει βρεθεί κανένας.
Ο Κορνήλιος Λουλούδης τα τελευταία πέντε χρόνια, τουλάχιστον, ήτανε άστεγος και έμενε σε κάποιο ερείπιο στα Εξάρχεια. Δεν είχε στον ήλιο μοίρα και έτρωγε από τα συσσίτια του Δήμου Αθηναίων ή από τα περισσεύματα που του έδινε μια καλή γυναίκα από ένα εστιατόριο των Εξαρχείων. Ποιος ήταν ο Λουλούδης και γιατί γράφω γι αυτόν;
Ο Κορνήλιος Λουλούδης ήταν ένας από τους ποινικούς κρατούμενους που μέσα στη φυλακή γνωρίστηκαν με αναρχικούς της δεκαετίας του 1970, όπως και ο σκοτωμένος από την αστυνομία το 1987 Μιχάλης Πρέκας, ο οποίος ήταν φίλος του Λουλούδη και μέσα στην φυλακή συνεργαζόντουσαν στο φτιάξιμο εργόχειρων για να βρίσκουν λεφτά για τα τσιγάρα τους και τα είδη πρώτης ανάγκης. Εγώ τον γνώρισα από έναν άλλο συγκρατούμενο μου, που ήταν μέσα για ληστεία τράπεζας με ομήρους, τον Θόδωρο Τσουβαλάκη. Ο Λουλούδης τότε ήταν 23 χρονών αλλά είχε γνωρίσει τις φυλακές και τα βασανιστήρια από πολύ μικρότερος, κατά την διάρκεια της εφτάχρονης στρατιωτικής δικτατορίας 1967-1974. Καταγόταν από την Καβάλα, αλλά πολύ μικρός είχε έρθει στην Αθήνα μαζί με την οικογένειά του και η φτώχεια τον οδήγησε στις φυλακές ανηλίκων της οδού Βουλιαγμένης. Το 1982 βρέθηκε στην ίδια φυλακή (φυλακές Πάτρας) μαζί με τον Μιχάλη Πρέκα, τον Θόδωρο Τσουβαλάκη και τον αναρχικό Θόδωρο Πισιμίση, που υπήρξε αυτός που καταδικάστηκε στην μεγαλύτερη ποινή φυλάκισης από τους καταληψίες που συλληφθήκανε κατά την εκκένωση της πρώτης κατάληψης κτιρίου από αντιεξουσιαστές που έγινε στην Αθήνα, της κατάληψης της οδού Βαλτετσίου 60 (αν δεν κάνω λάθος). Μαζί και με άλλους δύο κρατούμενους, τους οποίους είχα γνωρίσει κι εγώ, από τους οποίους ο ένας ήταν από το Ιράκ, ο Λουλούδης, ο Πισιμίσης, ο Τσουβαλάκης και οι άλλοι είχαν κατέβει σε απεργία πείνας. Ο Λουλούδης τότε ήταν ήδη πολιτικοποιημένος και είχε βρει στον αναρχισμό την μόνη κοινωνική θεωρία που δεν τον έβλεπε σαν πολίτη δεύτερης κατηγορίας. Άλλωστε ήταν σκεπτόμενος άνθρωπος και όσο ήταν στην φυλακή έγραφε εκατοντάδες ποιήματα, αρκετά από τα οποία αποτελούσαν σκληρή κριτική για το κοινωνικό σύστημα. Είχε επίσης ταλέντο στο σχέδιο και γι αυτό μαζί με τα ποιήματα ζωγράφιζε και διάφορα έγχρωμα διακοσμητικά σχέδια. Ακόμα και τα γράμματα του ήταν τόσο όμορφα λες και είχαν βγει από μεσαιωνικό χειρόγραφο.
Το 1983, ο Λουλούδης βγήκε για μια ακόμη φορά από την φυλακή και προσπάθησε να επιβιώσει εργαζόμενος σε επαγγέλματα για πρώην φυλακισμένους. Διατήρησε όμως τις επαφές του με τον αναρχικό χώρο και κατά την δεκαετία του 1980 έβγαζε χειρόγραφα περιοδικάκια, όπως «Το κουρδοκέλι», τα οποία το φωτοτυπούσε σε πολλά αντίτυπα και το μοίραζε στα Εξάρχεια. Στον στρατό δεν υπηρέτησε γιατί όταν παρουσιάστηκε γρήγορα κατάφερε να απαλλαγεί για λόγους ψυχικής υγείας. Κάποιες φορές μπήκε στην φυλακή για μικροαδικήματα, όπως τότε που έκατσε ένα μήνα γιατί πιάστηκε χωρίς εισιτήριο και δεν πήγε να πληρώσει το πρόστιμο, όμως τον περισσότερο καιρό ήταν έξω. Όσο ήταν έξω συνέχισε να γράφει ποιήματα που τα κυκλοφορούσε με τα περιοδικάκια του. Εκτός από τα περιοδικάκια που έβγαζε, είχε γνωριστεί και με δημοσιογράφους και είχε κάνει καταγγελίες για τις συνθήκες διαβίωσης στις φυλακές. Τα γραφεία της εφημερίδας «Η Αυγή» ήταν ο χώρος, όπου προτιμούσε να κινείται.
Δεν ήταν, όμως ο άνθρωπος που μπορούσε να στεριώσει σε μια δουλειά. Σε κάποια φάση δούλευε σαν κλητήρας στο δημαρχείο της γενέτειράς του της Καβάλας αλλά απολύθηκε όταν βρήκε την ατζέντα του Δημάρχου και γνωστοποίησε το περιεχόμενο της στους πολιτικούς του αντιπάλους, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί σκάνδαλο. Η ανέχεια τον οδήγησε να επιχειρήσει και μια μεγάλη ένοπλη ληστεία. Μαζί με κάποιον άλλο χτυπήσανε ένα κέντρο διανομής των Ελληνικών Ταχυδρομείων σε κάποια συνοικία του Πειραιά (1998), όμως πιαστήκανε μετά από το ανθρωποκυνηγητό που εξαπέλυσε η αστυνομία. Για αυτήν την ληστεία, πέρα από το άγριο ξύλο που έφαγε από την αστυνομία, έκατσε 7 χρόνια στην φυλακή.
Νομίζω από εκείνη την φυλάκιση κι έπειτα δεν ξαναμπήκε στη φυλακή. Όμως δεν ξαναδούλεψε κιόλας με συνέπεια να περάσει τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του σε έσχατη ένδεια. Συνέχισε να γράφει ποιήματα και να συχνάζει σε δημοσιογραφικά γραφεία αλλά μόλις πριν λίγους μήνες καταφέραμε και βγάλαμε κάποια από αυτά σε βιβλίο με τον τίτλο «Το μαύρο κουτί της φυλακής». Έζησε αρκετά (1955-2014) για να δει τα ποιήματά του τυπωμένα. Αλλά δεν τον ενδιέφερε πια. Μήνες περάσανε μετά την εκτύπωσή τους μέχρι να τον ξαναβρώ να του τα δώσω. Ήξερε ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για αυτά που αυτός θεωρούσε σημαντικά. Το έβλεπε άλλωστε από την αποτυχία των προσπαθειών μου για να κάνω γνωστό το έργο του, όπως ήταν το μπλογκ «Το μαύρο κουτί της φυλακής» που του είχα φτιάξει. Δεν έπαυε πάντως να πιστεύει στην Αναρχία. Ίσως γιατί αυτή ήταν η μόνη που τον έκανε να αισθάνεται αξιοπρέπεια, οσοδήποτε και διαφορετικός να ήταν ο τρόπος της ζωής του.
Ο Κορνήλιος Λουλούδης, ο άστεγος αναρχικός ποιητής έφτασε επιτέλους στην κορυφή του Γολγοθά του, που ανέβαινε μόνος του όλα αυτά τα χρόνια, όπως έχω ξαναγράψει τόσο παλιά όσο το 1987, στο βιβλίο μου «Το τρελόχαρτο». Δεν πέθανε στον σταυρό αλλά στον δρόμο, όπως πεθαίνουν οι καταραμένοι ποιητές και συγγραφείς, σαν την Κατερίνα Γώγου, τον Θέμο Κορνάρο, τον Λέοντα Τολστόι, στο παρελθόν. Όπως και η Κατερίνα, έτσι κι αυτός μπορεί να επιδίωξε έναν τέτοιο θάνατο από την ταπεινωτική μεταχείριση την οποία επιφυλάσσουν για τους αστέγους στα νοσοκομεία. Ίσως γι αυτό δεν δέχτηκε να βγάλει βιβλιάριο απορίας, όπως τον παρακαλούσα. Πέθανε μόνος του, όπως ήθελε να μένει πάντα, εξαιτίας της αξιοπρέπειας του που τον εμπόδιζε να συνδέει την ζωή του με τις ζωές των άλλων. Στο πρόσωπό του η ελληνική κοινωνία απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι, αν δεν έχει κάποιος λεφτά, αυτός δεν έχει γι αυτήν μεγαλύτερη αξία από ένα αδέσποτο σκυλί. Και για μένα προσωπικά, η ζωή του αστέγου που έζησε ο Λουλούδης και ο θάνατός του στο δρόμο, απόδειξαν πόσο ελάχιστα πράγματα μπόρεσα να κάνω από αυτά που έλεγα στον Λουλούδη για να ελπίσει στην Αναρχία, όταν ήμασταν νέοι, στις πάλαι ποτέ φυλακές της Αίγινας.
Φίλιππας Κυρίτσης
Τρίτη, 29 Ιουλίου 2014ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ..ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΕΣΕΝΑ ΤΙ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ?. . .Η Χ.Φ,ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ..ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΙ ΣΑΜΑΡΑΣ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ. . .ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΡΜΑΙΑ ΕΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΠΙΟ ΔΥΣΚΙΝΗΤΟΥ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣΣάββατο, 26 Ιουλίου 2014I DONT KNOW IF MR TSIPRAS WILL REFUSE TO ACCEPT THE CORUPTED DONATIONS FROM EUROPE [FOR TO BECOME A PUBLIC FIGURE AND A HERO OF THE STRUGLE AGAINST THE MEMORANDUM]
ΟΛΟΙ [ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ]ΠΩΣ ΖΟΥΝΕ ΓΙΑ ΞΕΓΕΛΟΥΝΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΝΟΟΝΤΑΣ ΕΠΙΠΛΑΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΝΕ ΣΤΗ ΖΩΗ [ΔΗΘΕΝ ΟΤΙ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ Η ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΑΓΑΠΑΝΕ ΚΤΛ] ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΗΝΕΒΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΓΙΩΡΓΑΚΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.ΜΟΛΙΣ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΜΥΡΙΣΤΗΚΑΝ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΣΤΟ ΝΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΟΥΝ ΣΤΟ ΝΑ ΜΠΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΕΥΡΩ.ΜΟΛΙΣ Η ΚΡΙΣΗ ΑΡΧΙΣΕ.ΜOΛΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ΚΥΤΑΡΟ ΠΟΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΕΞΑΠΛΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΑΡΚIΝΟ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ-ΘΕΛΗΣΑΝ ΝΑ ΑΠΟΜΩΝΟΣΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΔΙΝΩΝΤΑΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΧΑΡΤΖΙΛΙΚΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΕΠΙΠΛΑΣΤΑ ΔΩΡΑ [ΤΙΤΛΟΥΣ,ΘΕΣΕΙΣ ΤΥΠΙΚΕΣ,ΜΠΟΝΟΥΣ ΚΤΛ]..ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΨΕΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΟΥΤΗΣΕΙ Η ΘΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΔΡΟΜΟ ΗΡΩΙΚΟΤΕΡΟ. .ΚΑΤΑΓΕΛΛΩΝΤΑΣ ΟΣΟΥΣ ΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΧΡΗΜΑΤΗΣΟΥΝ.
Παρασκευή, 11 Ιουλίου 2014Τετάρτη, 2 Ιουλίου 2014AYTH H KYBEΡNHSH ΤΩΝ ΠΡΟΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΟΣΙΛΟΓΟΝ [ΠΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΤΑ ΑΔΙΚΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΕΠΕΝΔΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΤΟΧΕΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΟΜΗΛΩΝ] ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΧΤΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΝ..ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΝΑ ΦΥΛΑΚΙΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΥΝ .ΓΙΑΤΙ Ο ΛΑΟΣ [ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ] ΖΗΤΑ ΑΓΝΟ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΟΝΩΘΕΙ...ΚΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΑΤΟΛΜΟΣ,ΡΕΒΕΣΚΕΣ,ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΣ,ΕΝΕΟΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΣ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΤΟΥΟι Πυρήνες της Φωτιάς πίσω από επίθεση στον Έλληνα διπλωμάτη στο ΒερολίνοEμπρηστική επίθεση στο αυτοκίνητο του Άρη Ραδιόπουλου τα ξημερώματα
[19:04,02/07]
Η “Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς” ανέλαβε την ευθύνη για την εμπρηστική επίθεση στο αυτοκίνητο του Έλληνα διπλωμάτη, Άρη Ραδιόπουλου, στις 2 τα ξημερώματα.
Η προκήρυξη, που αναρτήθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης στο διαδίκτυο, στη γερμανική γλώσσα (προφανώς σε μετάφραση) της οργάνωσης «Συνωμοσία των πυρήνων της φωτιάς – Φράξια Μηδενιστών», η οποία θεωρείται διάδοχο σχήμα της οργάνωσης «17 Νοέμβρη», φέρει τον τίτλο «Δεν θέλουμε τίποτα λιγότερο από την καταστροφή του τέρατος που διατηρεί το σύστημα στη ζωή». Από τα συμφραζόμενα μπορεί κανείς να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το «τέρας» δεν είναι άλλος από όλους εκείνους αυτούς που συμβάλλουν στη διατήρηση του υπάρχοντος δημοκρατικού συστήματος. Όπως αναφέρεται στο κείμενο, «στην κρίση οι εξουσιάζοντες δημοκράτες αποκαλύπτουν το πραγματικό τους πρόσωπο». Αφού κατάφεραν τα «σκυλιά του συστήματος», όπως αποκαλείται η αστυνομία, «να σπάσουν την αντίσταση στους δρόμους, επικεντρώνονται τώρα στην αντίσταση που υπάρχει ακόμη στις φυλακές, με την δημιουργία καινούργιων φυλακών ασφάλειας και την πλήρη απομόνωση των κρατουμένων», εκείνων που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις του 2008. Όπως υποστηρίζεται, στην καταστολή του «αντιστασιακού πνεύματος» των κρατουμένων συμμετέχει πλήθος ειδικών σε θέματα καταπολέμησης της τρομοκρατίας που έχουν έρθει από το εξωτερικό. «Δεν θέλουμε να παρατηρούμε αυτή την εξέλιξη άπρακτοι όπως πολλοί άλλοι που έχουν πάψει να αγωνίζονται. Γι αυτό αποφασίσαμε να επισκεφτούμε ένα από τα «σκυλάκια του καναπέ τους» στο ήσυχο Βίλμερσντορφ». Τέλος, η «Συνωμοσία των πυρήνων της φωτιάς – Φράξια Μηδενιστών» εκφράζει την αλληλεγγύη της με τους φυλακισμένους που βρίσκονται σε απεργία πείνας στις ελληνικές φυλακές και θυμίζει την περίπτωση του Ιλία Καρέλι, ο οποίος, όπως αναφέρεται, «δολοφονήθηκε από δολοφόνους που ονομάζονται φύλακες φυλακών». Ας σημειωθεί ότι πριν από τρεις μήνες ο αλβανός ισοβίτης είχε σκοτώσει υπάλληλο στις φυλακές της Νιγρίτας και κατόπιν κακοποιήθηκε μέχρι θανάτου, όπως εικάζεται, από σωφρονιστικούς υπαλλήλους. Όπως δήλωσε στη Deutsche Welle εκπρόσωπος των αστυνομικών αρχών του Βερολίνου, το τμήμα της αστυνομίας που είναι αρμόδιο για ποινικές πράξεις με πολιτικό κίνητρο (Staatsschutz) αποδίδει εξαιρετική βαρύτητα στην ανακοίνωση της «Συνωμοσίας των πυρήνων της φωτιάς – Φράξια Μηδενιστών». Όπως διευκρινίζει, και στις δύο άλλες περιπτώσεις εμπρησμού αυτοκινήτων ελλήνων διπλωματών στη γερμανική πρωτεύουσα είχαν δημοσιευθεί προκηρύξεις οργανώσεων, με τις οποίες αναλάμβαναν την ευθύνη, που δεν ήταν όμως οι «Πυρήνες». Η πρώτη επίθεση έγινε τον Οκτώβριο του 2012 και αφορούσε το αυτοκίνητο του ακολούθου Άμυνας ενώ η δεύτερη πραγματοποιήθηκε φέτος το Πάσχα και είχε ως στόχο το αυτοκίνητο της υπεύθυνης του εμπορικού τμήματος της πρεσβείας. Και στις δύο περιπτώσεις τα οχήματα ήταν σταθμευμένα κοντά στις κατοικίες των διπλωματών.
Πηγή: Deutsche Welle - newsit.gr
«Πήρα απόφαση να βροντήξω το αντάρτικο τουφέκι», γράφει - Σε video καλεί σε «σύγκρουση και ανατροπή», κάνει έκκληση στους συναγωνιστές του για ενότητα και απειλεί βουλευτές, πολιτευτές, δημοσιογράφους, συνδικαλιστές, αστυνομικούς και... εισπράκτορες - Τι λέει για την άδεια και την απόδρασή του - «Καλά θα κάνετε αν ξανασυναντηθούμε... να με σκοτώσετε γιατί αν με πιάσετε αιχμάλωτο πάλι θα ξαναφύγω για να σας πολεμήσω μέχρις εσχάτων»Επιστολή που φερει την υπογραφή του Χριστόδουλου Ξηρού αναρτήθηκε σε γνωστή ιστοσελίδα αντιεξουσιαστών στο Διαδίκτυο. Η γνησιότητά της αποδεικνύεται από video Σε αυτή ο δραπέτης, που υπογράφει ως «Χριστόδουλος Ξηρός: Ελεύθερο μέλος της 17 Ν», εξαπολύει επίθεση σε μέσα ενημέρωσης και υποστηρίζει: «Η Δημοκρατία σας έχει πεθάνει». Το καταδικασθέν μέλος της «17 Νοέμβρη» αναφέρεται στην επιλογή του να αποδράσει εκμεταλλευόμενος την άδεια που έλαβε τονίζοντας: «Το αν κατάφερα να πείσω τους δεσμώτες να μου χορηγήσουν άδεια, το θεωρώ προσωπική επιτυχία και θα τους απαντήσω με την φράση που είπε ο Τζαβέλας όταν έπεισε τον Αλή Πασά να τον αφήσει ελεύθερο: “Χαίρομαι που εγέλασα έναν δόλιο”». Ο Χριστόδουλος Ξηρός ξεκαθαρίζει ότι απέδρασε επειδή έλαβε την απόφαση: «Να βροντήξω ξανά το αντάρτικο τουφέκι ενάντια σε αυτούς που μας κλέψαν την ζωή και πούλησαν τα όνειρά μας για να βγάλουν κέρδος». Στη συνέχεια της επιστολής του, ο καταδικασθείς για την συμμετοχή του στη «17 Νοέμβρη» γράφει: «Θέλουμε δικαιώματα και θα τα κατακτήσουμε με τ' όπλο στο χέρι. Δε ζητάμε χάρη από κανέναν και ειδικά από σας τους προσκυνημένους. Και καλά θα κάνετε αν ξανασυναντηθούμε που δεν το εύχομαι (ούτε σεις να το εύχεστε) να με σκοτώσετε γιατί αν με πιάσετε αιχμάλωτο πάλι θα ξαναφύγω για να σας πολεμήσω μέχρις εσχάτων». Η επιστολή συνοδεύεται από φωτογραφία του Χριστόδουλου Ξηρού και video με ημερομηνία 14 Ιανουαρίου 2014. Διαβάστε την επιστολή που φέρει την υπογραφή του Χριστόδουλου Ξηρού: «Θ. “Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.” Επειδή οι γνωστοί κροκόδειλοι των ΜΜΕ θ' αρχίσουν τις κλάψες για τα απολεσθέντα δικαιώματα, και θα ζητάνε όπως πάντα αίμα στην αρένα, έχω να πω τα εξής: Καταρχάς, η δημοκρατία σας έχει αποθάνει προ πολλού και το εξάμβλωμα που έχει απομείνει είναι τόσο εξόφθαλμα φασιστικό που εξέχουν γύρω του οι αγκύλες της σβάστικας. Μην παριστάνετε λοιπόν τους τιμητές και τους προστάτες τη στιγμή που δολοφονείτε τους νέους για 1.40€ και δεν σας καίγεται και καρφί. Όχι σε εμάς, απατεώνες των ΜΜΕ, φερέφωνα των δανειστών, δωσίλογοι του Δ' Ράιχ.Είναι φυσικό η έξοδός μου να προκαλεί πανικό και τρόμο σε σας και σ' αυτούς που υπηρετείτε! Αλλά όχι στην κοινωνία και στον λαό.Είστε απέναντί μας, είστε τσανάκια αυτών που μας καταστρέψανε και αυτό είναι πλέον συνείδηση όλων. Δε μας ξεγελάτε πια. Δε σας σώζει τίποτα, ούτε τα Νταχάου που σχεδιάζετε, ούτε οι στρατιές των μισθοφόρων. Ότι και να κάνετε πολύ σύντομα το ποτάμι της οργής θα φουντώσει και θα σας πνίξει! Και σας προειδοποιώ: Μην τολμήσετε να κανιβαλλίσετε τους συγγενείς μου και τα αγαπημένα μου πρόσωπα, μη φαντασθείτε ότι θα επαναλάβετε τα όργια του 2002, όταν μας είχατε όλους αιχμαλώτους. Τώρα θα λάβετε την απάντηση που σας αξίζει! Για την ώρα τους αφιερώνω έναν στίχο απ' το τραγούδι του Β. Παπακωνσταντίνου “Καραϊσκάκης”.“Όταν γυρίσω θα σας γαμήσω” Το αν κατάφερα να πείσω τους δεσμώτες να μου χορηγήσουν άδεια, το θεωρώ προσωπική επιτυχία και θα τους απαντήσω με την φράση που είπε ο Τζαβέλας όταν έπεισε τον Αλή Πασά να τον αφήσει ελεύθερο: “Χαίρομαι που εγέλασα έναν δόλιο”. Πράξη βέβαια που πλήρωσε με την ζωή του παιδιού του, που ήταν όμηρος του Αλή Πασά. Αν ήσασταν έξυπνοι θα μας είχατε δώσει όχι απλά άδειες αλλά και ελευθερία, όμως φυσικά δεν είστε. Τώρα την ύστατη ώρα αντί να φωνασκείτε υστερικά, να ετοιμάζετε πιο σκληρούς νόμους και πιο σκληρή καταστολή – που δείχνει και το μέτρο της δημοκρατίας σας – καλύτερα να ετοιμάζετε την ντροπιαστική φυγή σας. Γιατί η βασιλεία σας τελείωσε και δεν το έχετε πάρει χαμπάρι! Θα μπορούσα να επαναπαυτώ στις δάφνες της προηγούμενης δράσης μου και να επαναλαμβάνω την καραμέλα της εποχής “κάποιος πρέπει επιτέλους να κάνει κάτι”. Δεν το έπραξα. Η επιλογή μου να παραβιάσω την άδεια καταστρέφει πρώτα-πρώτα την δική μου “πορεία”. Όμως τι προοπτικές μπορεί να έχει κανείς όταν βλέπει την κοινωνία να καταρρέει, τη χώρα να καταστρέφεται και τον λαό να οδηγείται στον εξανδραποδισμό; Μέχρι πότε θα βλέπουμε εν έτει 2014 ανθρώπους να πεθαίνουν απ' τα μαγκάλια και να μένουμε απαθείς; Εγώ πάντως όχι! Πήρα για άλλη μια φορά την απόφαση, να βροντήξω ξανά το αντάρτικο τουφέκι ενάντια σε αυτούς που μας κλέψαν την ζωή και πούλησαν τα όνειρά μας για να βγάλουν κέρδος. Δεν θέλουμε τα ευεργετήματά σας, κρατείστε τα να φιλοδωρείτε κανέναν ρουφιάνο σας. Θέλουμε δικαιώματα και θα τα κατακτήσουμε με τ' όπλο στο χέρι. Δε ζητάμε χάρη από κανέναν και ειδικά από σας τους προσκυνημένους. Και καλά θα κάνετε αν ξανασυναντηθούμε που δεν το εύχομαι (ούτε σεις να το εύχεστε) να με σκοτώσετε γιατί αν με πιάσετε αιχμάλωτο πάλι θα ξαναφύγω για να σας πολεμήσω μέχρις εσχάτων. Θα κλείσω με ένα κομμάτι από την πολιτική μου δήλωση αντί απολογίας στο εφετείο, τον Νοέμβρη του 2006: “Δεν είμαι σε καμιά περίπτωση αυτό που περιγράφετε, σίγουρα όμως είμαι αυτό που φοβάστε. Και θα ξαναπώ τον ίδιο στίχο από τον Προμηθέα Δεσμώτη. 'Χτυπάτε, αλυσοδένετε το σώμα σκλάβοι του Δία ο νους – η ψυχή παραμένει λεύτερη". 14-1-14».
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
|
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου